Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Hoi allemaal,
op dinsdag 27 april heeft Kelda haar 1e nestje gekregen. Papa is Olaf (Aksel Lonewolf)
In een uurtje tijd heeft Kelda de bevalling geklaart.
Het zijn er 5! Weer een bende van 5!
2 meiden: Inga en Ronja
3 jongens: Mats, Jens en Kjell.
Voor een filmpje kijk op onze site: www.lundehund.nl
Groetjes van de gelukkige vroedvrouw Gertie
Hoi Gertie,
Met spijt in mijn hart lees ik dit berichtje.
Je weet dat het lundehund-syndroom voor komt zowel in de bloedlijn van de vader als van de moeder, met andere woorden de kans is zo groot dat deze puppies ook deze verschrikkelijke ziekte krijgen.
En ja, je weet dat ik spreek uit ondervinding, ik heb er nooit mee te koop gelopen maar heb vorig jaar Gosta (broer van de mama-teef KELDA) na 7 maanden strijd, moeten afgeven aan deze verschrikkelijke ziekte. Dit is iets wat ik mijn vijand zelfs niet toewens. En een financiële kater hou je er ook aan over, nu dit was dan misschien voor mij het minste had ik daarmee Gosta kunnen redden.
Ik vraag mij af wie jou pupjes zal kopen al ze weten dat ze er deze verschrikkelijke ziekte bijkrijgen.
Als iemand meer wenst te weten over deze ziekte, kunnen ze mij steeds contacteren.
Groetjes,
Van een alweer teleurgestelde EX-Lunde hond bezitter
Ann Macken
Ook ik vecht nog steeds voor het leven van Vitani, VITANI is de vader van KELDA.
Vitanis albumine-waarde verbeteren niet.
Door het Lundehund syndroom is er chronisch nierprobleem. (CREA 3,5 Harn 78)
De nierfunctie is fel verslechterd en indien de albumine waarde door het nieuwe medikament niet stijgt zal de nierfunctie nog verslechteren en zal hij eindigen zoals Gosta.
Vitani moet elke dag 5 verschillende medicamenten nemen en elke 2 dagen een spuitje.
De dierenartsrekeningen en labo-onderzoeken liegen er niet om; 1500 euro en die van deze maand ongeveer 400 euro !!!
Ook is er de erfelijke ziekte KATARAKT in Vitanis bloedlijn ; Vitani, Laurin, Nikke en Lofar.
Wanneer iemand een Lundehond met Lundehund-syndroom wil zien om meer informatie will
ben je steeds welkom.
Verdere informatie over de “voorvaderen” met Lundehund-syndroom kan je bij mij bekomen.
Ann danke für die Übersetzung.
Nicole
Hoi Ann,
Zoals je weet houden wij ons ten allen tijden aan het Nederlandse fokbeleid gemaakt door rasvereniging Scandia. Daarin staat dat er niet gefokt mag worden met dieren die lijden aan een ernstige spijsverteringsziekte of die niet langer dan een jaar al vrij zijn van medicatie hiervoor. Hieronder valt de verzameling ziektes die in de volksmond het lundehund syndroom genoemd worden. Beide ouderdieren van ons onlangs geboren nestje zijn vrij van deze diagnose. De ergste variant is de zogenaamde Intestinale Lymphangiectasie. Tot dusver is deze diagnose alleen met een hoge graad van zekerheid vast te stellen d.m.v. een darmbiopsie. Noch in de lijn van Kelda, noch in de lijn van Olaf (Aksel Lonewolf) is ons bekend dat er een darmbiopsie is gedaan. En zou IL wel in de bloedlijn voorkomen, dan nog kun je niet met zekerheid stellen dat alle nakomelingen hier aan zullen lijden of zelfs drager zijn van deze ziekte. Lijders zijn uitgesloten van de fok, dragers kunnen we niet identificeren. Gösta is gestorven, zijn zusje Kelda leeft. Het had net zo goed andersom kunnen zijn.
Zoals we je reeds bij het overlijden van Gösta hebben laten weten, spijt het ons erg dat jou dit moest overkomen. Als echter één hond uit een nest het lundehund syndroom heeft, dan betekent dat niet dat broertjes of zusjes dit ook hebben. Onze Kelda lijdt op dit moment niet aan deze ziekte. Zoals je ook weet is de wetenschap momenteel helaas nog niet in staat om de dragers van deze ziekte te identificeren. Mocht dat wel zo zijn, dan wordt selectief fokken pas mogelijk. Tot die tijd hebben we geen andere keus om het ras in stand te houden dan om dit risico te aanvaarden. Geloof het of niet, maar het is emotioneel niet gemakkelijk om met de lundehund te fokken. Ook fokkers lijden bij het verlies van elke hond. Want ik herinner me als de dag van gisteren dat je wegliep met Gösta aan het lijntje en vol verwachting tegen hem zei: “Allee vriend, gaat ge mee de wereld verkennen?”. En het wrange is dat juist door het lundehund syndroom en het verdriet dat eigenaren daardoor ondergaan, er ook nog eens mensen zijn die vanuit hun boosheid reageren door lundehundfokkers als broodfokkers te betitelen. Nee, ik bedoel nu niet jou persoonlijk. Welnu, als ik geld wilde verdienen koos ik wel een ras met een grote nestgrootte en populair onder het volk.
Toen jij bij ons voor het eerst ontvangen werd hebben wij duidelijk gemaakt wat het lundehund syndroom inhoudt, wat de gevolgen kunnen zijn en wat we op dat moment wisten van mogelijke behandelingen. Deze voorlichting geven we aan iedereen en wij zullen dit altijd blijven doen. Juist omdat als de ziekte eenmaal toeslaat, het vaak zo'n ernstige gevolgen kan hebben. Wij zoeken daarom kopers uit die bereid zijn om dit risico te nemen. Het is in het geheel niet zeker dat ze een verschrikkelijke ziekte erbij krijgen. Het is wel zeker dat ze dit risico lopen, zoals alle lundehundeigenaren in heel de wereld. Het spijt me dat je teleurgesteld bent. Dit had niemand kunnen voorspellen. Dat kan ook niemand voorspellen voor elke volgende generatie lundehunds. Ziektes horen nu eenmaal bij het leven.
Als laatste wil ik nog opmerken dat onze website veel informatie bevat over het lundehund syndroom. Ik ben altijd op zoek naar meer informatie en ik ben blij om te zien dat je jouw kennis over deze ziekte met anderen wilt delen. Ik nodig je van harte uit om alles wat je weet, en wat nog niet op onze website is gepubliceerd, op te schrijven en naar ons toe te sturen. Ik zal het graag met bronvermelding en ter nagedachtenis van Gösta opnemen. Verder begrijp ik niet helemaal waarom je je alweer teleurgesteld voelt maar ik hoop desalniettemin dat je snel over deze teleurstelling heen zult geraken.
Met vriendelijke groet, Eric van Gasteren
gefunden auf der Seite von Erik und Gertie van Gasteren
http://lundehund.nl/syndroom.html
Behandeling van Lundenhunden met IL
Het is heel belangrijk om bij een dierenarts langs te gaan als de hond enkele van de beschreven symptomen vertoont. Ga naar een dierenarts die het ras kent. Sommige dierenartsen willen IL vaststellen middels een darmbiopsie. De darmvlokken van een hond met IL zijn gevuld met melkwitte lymfe en zijn bovendien beschadigd, waardoor de morfologie is gewijzigd. Stem nooit toe in een darmbiopsie! Een darmbiopsie leidt tot onnodige pijn en stress en kan de hond nog veel zieker maken. De ingreep is geen behandeling en totaal overbodig voor het stellen van de diagnose. De stress van een dergelijke ingreep kan zelfs fataal zijn voor een zieke hond. De diagnose IL wordt gesteld door de hoeveelheid bloedeiwit te meten, eventueel middels meerdere metingen, en door de algehele gezondheidstoestand van de hond te onderzoeken. Bloedproeven van een lundehund met IL vertonen sterk afwijkende bloedwaarden. Een dierenarts die de aandoening niet kent, kan tot de conclusie komen dat de hond stervende is als gevolg van orgaanfalen en voorstellen om de hond in te laten slapen. Met de juiste behandeling kan de hond echter volledig genezen.
De hond moet gedurende kortere of langere tijd Cortison toegediend krijgen en langdurig gevoerd worden met een speciaal dieet. Vaak worden ook vitamine B injecties (folaat) toegediend. Soms wordt antibiotica gegeven om ontstekingen te remmen die de ziekte verergeren. Door vocht uit de buikholte af te tappen kan snel verbetering optreden als de hond een opgeblazen buik heeft. Vochtafdrijvende medicatie en medicijnen tegen diarree en braken worden vaak in de acute fase van de ziekte gegeven. Meestal knapt de hond volledig op en kan hij na verloop van tijd weer overstappen op zijn normale dieet. Sommige honden moeten gedurende meerdere jaren speciale voeding hebben. Een enkele hond sterft aan de ziekte. Dit geldt vooral voor honden die bijkomende problemen hebben, zoals maag- en darmontstekingen, kanker of hartfalen.
Hoi allemaal,
Nicole heeft hier zonder dat ze daar expliciet melding van maakt de kern van het dilemma te pakken: Aan de ene kant wil je graag een zekere diagnose, aan de andere kant wil je alles doen om het lijden van je geliefde hond te beperken. Dat is de reden waarom deskundigen zoals Ingvild Svorkmo Espelien, waar het citaat van is dat Nicole herhaalt, afraden om de hond bloot te stellen aan extra stress. En zeker niet wanneer de hond al doodziek is. Bovendien bestaat er altijd nog een kans dat een darmbiopsie een negatieve uitslag geeft bij een aan IL lijdende hond wanneer toevallig een stukje gezond weefsel weggenomen wordt. Wat nu te doen?
Het dilemma rondom de darmbiopsie is gelukkig in het spoedig te verschijnen fokbeleid van Scandia aardig naar de achtergrond gebracht. Dit nieuwe fokbeleid wordt gepubliceerd na goedkeuring in de algemene ledenvergadering van 2 Mei 2010. Voor zover als ik me nu kan herinneren is hierin opgenomen dat een hond uitgesloten moet worden van de fok wanneer deze lijdt aan ernstige spijsverteringsproblemen. En zelfs als deze hond niet meer zichtbaar aan spijsverteringsproblemen lijdt, wordt er nog gevraagd dat deze minstens één jaar vrij is van medicatie voor deze problematiek. Dit is een veel ruimer begrip dan IL of het lundehund syndroom. Hierdoor wordt voorkomen dat een hond die daadwerkelijk lijdt aan IL (en andere aanverwante ziekten!) niet meer ingezet mag worden terwijl er tevens geen darmbiopsie meer nodig is. Een ander citaat van dezelfde deskundige luidt: “Een onderzoek naar verwantschap tussen honden met IL heeft dan ook aangetoond dat het niet mogelijk is om IL weg te fokken door bepaalde honden niet te gebruiken voor te fokken. Omdat alle honden zo nauw verwant zijn met elkaar, zouden we dan alle honden uit moeten sluiten.” Gelukkig lijden zowel Kelda als Olaf niet aan ernstige spijsverteringsproblemen.
Samen met Scandia hebben een aantal Nederlandse lundehundfokkers zich eind 2009 ingespannen om het beleid beter aan te laten sluiten bij de huidige staat van de wetenschap en het welzijn van de hond. Door het wetenschappelijk onderzoek in Noorwegen, het land van herkomst te volgen, blijven wij ons fokbeleid verbeteren met als doel om het voortbestaan van het ras zeker te stellen.
Nicole, bedankt voor je zinvolle bijdrage. Voor het volledige verslag van Ingvild Svorkmo Espelien verwijs ik graag naar: http://www.lundehund.nl/syndroom.html#Espelien
Eric
Congratulations to Kelda´s litter.
I know there is a lot of shit going on but I will tell you what nobody knows earlier.
I have checked following dogs for both patella and the eyes and they were checked free, this I did due to I had in mind that someone would put up a living hell for the breed by going out with shit they don´t know anything about due to NO contact with Norway and their rules, examinations, research and so on.
Silversound´s Ella-Cinderella
Amled
Trofast av Vinterskogen
Eriksro Valencia Verona
Skreppengs Tommy Tigergutt
Cliffhanger Elois of Eriksro
Eriksro Stojiga Sandy
and more will be checked and THIS DOGS ARE FREE FROM KATARAKT AND PATELLA so what makes you to destroy for the breed!!!'
Gertie - keep up the good work!
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
